Met je gezin negen dagen door de Franse Jura, dan denkt een modern mens anno 2018 toch snel aan een spacecar als vervoermiddel. Of aan een 4-wheel drive. Zo niet ik (en, natuurlijk het hele gezin), op mijn (onze) speurtocht naar de uitersten van een familievakantie. Wij kozen voor twee ezels. Het maakte mij tot held van de kids en tot speelbal van de koppige viervoeters.

Regel één: “De ezel zal u uit gaan proberen; laat hem geen gras eten langs de kant van de weg, anders wordt het een lange tocht…” Regel twee: “Alle ezels vertonen het gedrag van een bijdehand 5- of 6-jarig kind. Net als bij een kind is het belangrijk dat u vriendelijk maar duidelijk en consequent bent. Als hij vanaf het begin weet dat u de baas bent, dan kunt op een goede samenwerking rekenen.”
Ziehier, kort samengevat, de belangrijkste twee regels voor de omgang met onze nieuwe vakantiekameraden tijdens de 9-daagse ezeltrektocht door de Jura. In ons geval twee viervoeters die luisterden naar de namen ‘Hector’ en ‘Gredin’.

Read More

Had u dat de voorbije week nou ook? Eindelijk die soms lekkere zonneprikkels, geen pekel meer op de weg, geen sneeuwvlokken of ijspegels. Pfffff, hèhè. De lente nadert, vraag niet hoe, maar je ziet ze bij bosjes uit de winterslaap ontwaken.

Hele fietspelotons maakten de weg eindelijk weer eens lekker ‘onveilig’ en op de Oude IJssel-route, die permanent om de mooiste rivier van Overijssel kronkelt, leek die veel te lange winter eindelijk fini.

Voor ons lagen 66 kilometers en dat is een mooi traject om warm te draaien voor een hopelijk prachtig fietsseizoen. Fiets van het Jaar, FietsRAI en andere beurzen en fabrikanten die alles dat maar naar tweewielers ruikt in de etalage mikken: hoera, de hoogtijdagen zijn weer aangebroken zeker nu onze dochter naar Amerika vertrekt voor een jaar high school in Shreveport, Alabama.

Mooie film

De Oude IJssel-route, die in Doesburg begint, is er één die direct een gevarieerd menu oplevert. Oude steden, of zeg maar stadjes, de fraaiste kastelen en landgoederen: ze trekken allemaal als een mooie film voorbij.

Read More

Vrolijke feestdagen ofwel Joyeuses Fêtes gewenst vanuit Montpellier, die bijna altijd zonnige en dynamische Zuid-Franse prachtstad, waar ze op de Place de Comédie uiteraard een gigantische kerstboom hebben opgezet, maar waar ook duizenden kerstlampjes branden in torenhoge palmen die langs brede boulevards sierlijk wuiven.

Deze sfeervolle, jonge en energieke mediterrane metropool vol studenten heeft alles wat er bij een springlevende, internationale universiteitsstad hoort: een liberaal klimaat; de zorgeloze sfeer die zo bij de jeugd past; een bruisend uitgaansleven; avant-gardistische winkels; volop bikers, skaters, rollers en andere sporters; veel kunst en cultuur; nieuwe gezichtshoeken en vooral frisse ideeën. Jazeker, ook in de winter krijg je van Montpellier aan de Middellandse Zee veel warmte en inspiratie.

Neem lekker de tram, had Yolaine Mouaikel van Maison du Tourisme me tevoren gezegd. Dan zet je de auto gewoon buiten de stad op een bewaakt parkeerterrein: onze splinternieuwe tramway brengt je midden in de stad, waar je toch niet kunt autorijden, want het is er goeddeels voetgangersgebied. Was het maar zo eenvoudig!

Read More

Nu het grootste deel van de bladeren van de bomen verkleurd zijn is Nederland, en zeker Artis, misschien wel z’n mooist – èn op z’n goedkoopst. In het open Afrikaanse savanne-landschap, zoals dat in het uitbreidingssgebied is aangelegd, grazen ook verscheidene zebra’s. Iedereen kan ze zien, zowel binnen als buiten Artis.

Vóór 1900 was Artis uitsluitend toegankelijk voor de welgestelde ‘leden’ van het Zoölogisch Genootschap Natura Artis Magistra, maar in de maanden september, oktober, en november mocht het gewone volk ook een kijkje komen nemen en in die maanden waren er goedkope kaartjes ‘voor werklieden en dienstboden’.
Doordat in het park veel oude hekken en muren zijn afgebroken hebben de dieren en hun bezoekers meer de ruimte gekregen. Maar vooral als gevolg van de creatie van een open Afrikaans savanne-landschap in het uitbreidingsgebied langs de Plantage Doklaan is Artis niet meer die ‘gesloten inrichting voor dieren’ waaruit alleen maar vreemde jungle-geluiden de buitenwereld bereikten.

Read More

Soms hoef je echt niet een hele stad door te wandelen om er veel plezier te beleven. Ik kwam aan in de oude haven van de Noorse hoofdstad Oslo en was daar niet meer weg te slaan.

Veel havengebieden – ik heb het al vaker gezegd – zijn gedoemd te verdwijnen. Dat zie je over heel de wereld. Kijk, met Rotterdam zal het nog wel een tijdje loslopen, maar op veel plaatsen elders is het vertrouwde rumoer verstomd.
Als er nog schepen aanmeren zijn ze binnen een dag geladen of gelost en alles gaat tegenwoordig zo snel en steriel dat steeds minder ruimte nodig is en kades en hijskranen zo vaak leeg en werkloos blijven dat je wel tot de conclusie moet komen dat je misschien iets nuttigers op de bedoelde plek dient te verzinnen.
Al snel wordt in die gevallen aan de vrijetijdsbesteder en de toerist gedacht, want dat ras is gek op water en als je er dan wat kermisachtige attracties, veel terrassen en een boottochtje aan toevoegt, zit je zo goed als op rozen.

Read More