Author: a19dm3in

Had u dat de voorbije week nou ook? Eindelijk die soms lekkere zonneprikkels, geen pekel meer op de weg, geen sneeuwvlokken of ijspegels. Pfffff, hèhè. De lente nadert, vraag niet hoe, maar je ziet ze bij bosjes uit de winterslaap ontwaken.

Hele fietspelotons maakten de weg eindelijk weer eens lekker ‘onveilig’ en op de Oude IJssel-route, die permanent om de mooiste rivier van Overijssel kronkelt, leek die veel te lange winter eindelijk fini.

Voor ons lagen 66 kilometers en dat is een mooi traject om warm te draaien voor een hopelijk prachtig fietsseizoen. Fiets van het Jaar, FietsRAI en andere beurzen en fabrikanten die alles dat maar naar tweewielers ruikt in de etalage mikken: hoera, de hoogtijdagen zijn weer aangebroken.

Mooie film

De Oude IJssel-route, die in Doesburg begint, is er één die direct een gevarieerd menu oplevert. Oude steden, of zeg maar stadjes, de fraaiste kastelen en landgoederen: ze trekken allemaal als een mooie film voorbij.

Continue reading “Ontdooien op de Oude IJssel-route”

Hoogtepunten van een tocht door winters Scandinavië

De stoeltjeslift Hafjelheis heeft ons afgezet op de top van de 1.200 meter hoge berg. Voor ons lonkt de Snarveien, een afdaling door de uitgestrekte bossen van Hafjell, en we kijken 200 kilometer ver weg over witte heuvels en bevroren meren tot aan de nationale parken Rondane en Jotunheimen.

De vraag vooraf was: is er in Europa een redelijk alternatief voor wintersporters die met steeds meer angst en beven moeten afwachten of er in de skigebieden van Frankrijk, Zwitserland, Oostenrijk en Italië voldoende sneeuw ligt voor een fijne vakantie?

Het antwoord na zes dagen rondkijken in Zweden en Noorwegen: jazeker, als je tenminste niet naar het hoge noorden reist om van de ene après-skitent naar de andere te willen stuiteren. Ze zijn er wel, maar minder talrijk en bovendien is de prijs van het pilsje nog steeds aan de pittige kant, al heeft onze dure euro inmiddels wel een deel van het verschil weggeslurpt.

Continue reading “Wintersporten in Scandinavië”

Vrolijke feestdagen ofwel Joyeuses Fêtes gewenst vanuit Montpellier, die bijna altijd zonnige en dynamische Zuid-Franse prachtstad, waar ze op de Place de Comédie uiteraard een gigantische kerstboom hebben opgezet, maar waar ook duizenden kerstlampjes branden in torenhoge palmen die langs brede boulevards sierlijk wuiven.

Deze sfeervolle, jonge en energieke mediterrane metropool vol studenten heeft alles wat er bij een springlevende, internationale universiteitsstad hoort: een liberaal klimaat; de zorgeloze sfeer die zo bij de jeugd past; een bruisend uitgaansleven; avant-gardistische winkels; volop bikers, skaters, rollers en andere sporters; veel kunst en cultuur; nieuwe gezichtshoeken en vooral frisse ideeën. Jazeker, ook in de winter krijg je van Montpellier aan de Middellandse Zee veel warmte en inspiratie.

Neem lekker de tram, had Yolaine Mouaikel van Maison du Tourisme me tevoren gezegd. Dan zet je de auto gewoon buiten de stad op een bewaakt parkeerterrein: onze splinternieuwe tramway brengt je midden in de stad, waar je toch niet kunt autorijden, want het is er goeddeels voetgangersgebied. Was het maar zo eenvoudig!

Continue reading “Montpellier – een bezoek waard”

Poolhonden rennend door de Hollandse polder. Niet bepaald het ideale decor voor deze werkdieren, die pas in hun element zijn bij enorme vrieskou. Maar in het weekeinde van 10 en 11 november moeten ze hier aan de bak en wordt het zweten voor ze, als in recreatiegebied Spaarnwoude internationale wedstrijden voor sledehonden worden gehouden.

Maar liefst 800 raszuivere sledehonden – Siberische husky’s, Alaskan Malamutes, Groenlandse honden en samojeden – komen aan de start in verschillende klassen. De wedstrijd met deelnemers uit binnen- en buitenland, wordt georganiseerd door Mushing Holland, Nederlands oudste en grootste sledehonden- en sportorganisatie voor raszuivere honden. Er is een zwaar parcours uitgezet over gras, modderpaden en heuvels.

Continue reading “Sledehonden in de Nederlandse polder”

Nu het grootste deel van de bladeren van de bomen verkleurd zijn is Nederland, en zeker Artis, misschien wel z’n mooist – èn op z’n goedkoopst. In het open Afrikaanse savanne-landschap, zoals dat in het uitbreidingssgebied is aangelegd, grazen ook verscheidene zebra’s. Iedereen kan ze zien, zowel binnen als buiten Artis.

Vóór 1900 was Artis uitsluitend toegankelijk voor de welgestelde ‘leden’ van het Zoölogisch Genootschap Natura Artis Magistra, maar in de maanden september, oktober, en november mocht het gewone volk ook een kijkje komen nemen en in die maanden waren er goedkope kaartjes ‘voor werklieden en dienstboden’.

Doordat in het park veel oude hekken en muren zijn afgebroken hebben de dieren en hun bezoekers meer de ruimte gekregen. Maar vooral als gevolg van de creatie van een open Afrikaans savanne-landschap in het uitbreidingsgebied langs de Plantage Doklaan is Artis niet meer die ‘gesloten inrichting voor dieren’ waaruit alleen maar vreemde jungle-geluiden de buitenwereld bereikten.

Continue reading “Artis – Europa’s Oudste Dierentuin”

Ooit geprobeerd met kinderen een stad te bezichtigen onder leiding van een gids? Voor de meeste ouders is het een schier onmogelijke opgave, die naast kromme tenen het schaamrood op de kaken oplevert omdat het kroost overal doorheen kwekt of demonstratief desinteresse toont.

Dat zal ze echter niet overkomen met een van de gidsen van het ‘Geheim van Holland’. Voor wie uitgekeken is op een kinderfilm en toch een poging wil wagen het grut los te weken van de computer, wordt wandelen door Haarlem, Delft, Dordrecht, Leiden, Schiedam en sinds kort ook Gouda aan de hand van deze boekjes kinderspel.

‘Pas op, de muggen vallen aan’ is de titel die Bies van Ede aan zijn twee kinderstadswandelingen door Haarlem gaf. De Haarlemmers kregen die bijnaam omdat ze tevergeefs hadden geprobeerd in de zestiende eeuw de Spaanse reus in de 80-jarige oorlog wat steken toe te brengen.

De echte muggen zijn deze zaterdag loom geworden door het kwetsbare herfstzonnetje dat de hoofdstad van de provincie Noord-Holland beschijnt, maar op de Grote Markt bij de St. Bavo zoemt het geluid van de mensenmenigte die zich tussen de stalletjes door manoeuvreert.

Continue reading “Wandelend door Haarlem met kinderen”

Soms hoef je echt niet een hele stad door te wandelen om er veel plezier te beleven. Ik kwam aan in de oude haven van de Noorse hoofdstad Oslo en was daar niet meer weg te slaan.

Veel havengebieden – ik heb het al vaker gezegd – zijn gedoemd te verdwijnen. Dat zie je over heel de wereld. Kijk, met Rotterdam zal het nog wel een tijdje loslopen, maar op veel plaatsen elders is het vertrouwde rumoer verstomd.

Als er nog schepen aanmeren zijn ze binnen een dag geladen of gelost en alles gaat tegenwoordig zo snel en steriel dat steeds minder ruimte nodig is en kades en hijskranen zo vaak leeg en werkloos blijven dat je wel tot de conclusie moet komen dat je misschien iets nuttigers op de bedoelde plek dient te verzinnen.

Al snel wordt in die gevallen aan de vrijetijdsbesteder en de toerist gedacht, want dat ras is gek op water en als je er dan wat kermisachtige attracties, veel terrassen en een boottochtje aan toevoegt, zit je zo goed als op rozen.

Continue reading “Altijd feest in de haven van Oslo”

Ooit in de Westhoek geweest, op amper drie uurtjes rijden van Amsterdam? De Belgen koesteren dit gebied, de kuststreek van Oostende tot De Panne met een evenzo fraai achterland. Hier is het genieten.

Rust, ruimte, bijna altijd een stralende middagzon in zomer en winter en de ultieme streek om er eens goed te boeffen. Te wat? Om lekker te eten en drinken, op z’n Belgisch. Liefst twee keer per dag, graag stevige kost en bij voorkeur met een lekkere pint erbij. Leffe blond, Hoegaardse tripel of de kersverse lentehit van 2004, Pier Kloeffe.

De strandcabines van De Panne: nostalgie in een moderne tijd.
De Westhoek is de parel van de Belgische kust. Natuurlijk: hoger opgelegen is er Knokke met z’n onvermijdelijke casino, de poepchique Lippenslaan en het Zoute als natuurparadijs. Of Blankenberge als variant op Zandvoort en Scheveningen.

Continue reading “De Belgische Kuststreek”

Het is een klassieker, maar wel een trip die niet kan mislukken. Zuidoost-Beieren biedt binnen enkele tientallen kilometers een veelheid aan mogelijkheden om ten minste twee weken zoet te zijn.

Met als basis een hotel in de Duitse Alpen of aan de Chiemsee stapelen de dagtochten zich op, van shoppen in München tot Apfelstrudel eten in Salzburg, van dobberen op de Chiemsee tot het maken van fikse bergwandelingen.

En bij dat alles nemen we steeds de Deutsche Alpenstrasse, die na elke bocht weer een nieuw panorama ontvouwt. Berggeiten zijn op hun plaats in hotel Tatzlwurm in Oberaudorf, op 700 meter hoogte wondermooi aan een waterval gelegen, mensen die liever met hun voeten aan het water staan hebben keus genoeg rond de Chiemsee, met als kroon het Yachthotel in Prien.

Continue reading “Klassieke Reis – Zuidoost-Beieren”

“Ik kwam, zag en overwon.” Deze legendarische woorden sprak Julius Caesar toen hij in het jaar 47 voor Christus het koninkrijk Pontus aan de Zwarte Zee versloeg. Maar de Romeinen vallen Turkije niet meer binnen.

Tegenwoordig zijn het de badgasten die bezit nemen van de mooie stranden en gezellige steden en dorpen. Maar bij terugkomst in hun kikkerlandje zullen velen zeggen: “Ik kwam, zag en was verkocht”.

Het huis rechts wordt al tweeduizend jaar bewoond. Turkije is een land met voor elk wat wils. Je kunt er heerlijk zonnen, oudheidkundige vondsten bekijken, goedkoop winkelen, lekker eten en genieten van muziek en dans. Vooral in het voor- en najaar is een reis naar de Turkse Rivièra de moeite waard.

De temperatuur is gewoon lekker (zo’n 20 graden), waardoor je niet loopt te puffen en te zweten. En het is niet druk, zodat je alles op je gemak kunt bekijken. Een aanrader is Antalya en omgeving. Hier is men zo slim geweest om aan de rand van de stad de moderne hotels neer te zetten, waardoor de charme van het oude centrum bewaard is gebleven.

Continue reading “Myra en de Turkse Riviera”